weer processies

Zaterdag 7 april
Onze eerste ‘vaste’ afspraak was vandaag voor de rondleiding door de Mezquita, een moorse moskee met daar middenin een kathedraal. Heel bijzonder en heel mooi!
Het bijzondere is dat deze 2 religies hier zo vloeiend in elkaar overgingen. In de 13de eeuw werden de Moren weggejaagd en werd de moskee een kerk: simpel door een kruis op de minaret te plaatsen en aan de buitenkant rondom de moskee kapellen te plaatsen. In de 15de eeuw was er een bisschop die besloot een kathedraal in het midden van de moskee te bouwen. Na eerste toestemming van de koning werden 160 zuilen afgebroken en begon men aan de gotische kerk. Toen de koning kwam kijken zei hij: zonde van de moskee! Hier wordt iets unieks afgebroken om iets te bouwen wat overal wordt gebouwd. Verder is de moskee met rust gelaten en de kathedraal in 200 jaar op de al afgebroken ruimte afgebouwd. Een unieke mengeling van Moors en Katholiek!
Het resultaat is één enorme ruimte, met honderden moorse zuilen, en open verbindingen naar het middengedeelte, de kathedraal. De kathedraal zelf was gotisch en barok en niet bijzonder mooi, het moorse gedeelte daarentegen wel.
Het ruimtelijke effect door de oneindige hoeveelheid bogen en de telkens nieuwe delen van de moskee erachter met andere decoraties was boeiend. Jammer dat de foto’s niet weergeven zoals de werkelijkheid was.
Na al deze indrukken wat tapas gegeten en doorgereden naar het zuiden.

Zondag 8 april, Pasen
We wennen thuis nooit meer, zonder onze dagelijkse overdosis aan indrukken!
Wat als een simpel wandelingetje door het stadje waar we stonden (Priego de Córdoba) begon, werd weer een nieuwe ervaring door de zeer Spaanse drukte voor de Paasprocessie in dit kleine stadje en de hartelijkheid waarmee wij erbij betrokken werden. Ik (Teets) werd tegen mijn herhaalde protesten in naar voren geschoven, zodat ik het allemaal goed kon fotograferen, alhoewel ik sowieso een kop groter was. Ik voelde me geroepen om zeker 150 foto’s te maken en om na afloop het kerkje binnen te gaan. Er werd ons in volzinnen duidelijk gemaakt dat dat erbij hoorde. Er werd uitdrukkelijk met ons in het Spaans gecommuniceerd, maar helaas begrepen we er maar weinig van. De sfeer was heel erg hartelijk en de processie vrolijker dan die van vóór Pasen. De kleuren waren licht blauw en wit en geen punthoeden meer.
Na afloop genoten van de Spaanse sfeer op een duidelijk familie-tapas-restaurantje. We waren telkens de enige toeristen en helemaal geaccepteerd als erbij horend. Heel leuk.
Nu staan we weer op een parkeerplaats aan een meer te genieten van de eerste zonnige avond!